Bilim insanları, İngiltere’nin güney batısındaki Somerset’te yaklaşık 4 bin yıl evvel gerçekleşen yabanî bir atakta en az 37 kişinin tekrar beşerler tarafından öldürülüp yendiğini keşfetti.
İngiltere’de Bronz Çağı’ndaki “barışçıl” olarak kabul edilen bir vakitte tespit edilen bu olay, o periyot beşerler ortasındaki en büyük şiddet hadisesi olarak kayda geçti.
Bilim insanlarının araştırmaları, 1970’lerde mağara araştırmacıları tarafından bulunan kemik örneklerine dayanıyor. Öldürülenlerin 15 metrelik bir kuyuya saldırganlar tarafından atıldığı düşünülüyor.
Katliamın nedeni ise gizemini koruyor. Bilim insanları bu hücumun “intikam isteği” nedeniyle yapılmış olabileceğini düşünüyor. Oxford Üniversitesi’nden Prof. Rick Schulting, saldırının tesirlerinin nesiller boyunca sürmüş olabileceğini kaydediyor.
Saldırganların “cesetleri aşağılayarak ileti vermek istediği” ve bu nedenle bir ritüelin kesimi olarak cesetleri yemiş olabileceği değerlendiliriliyor.
Araştırmaya mevzu olan kemikler Charterhouse ismi verilen bölgede Mendip Hills üzerindeki bir mağara sisteminde bulundu ve arkeologlar tarafından incelendi.
Araştırmacılar, erkek, bayan ve çocuklardan oluşan en az 37 kişinin öldürüldüğünü belirledi. Gençlerin, kurbanların yaklaşık yarısını oluşturduğu sanılıyor.
Bronz Çağı’nda İngiltere’deki köyler yaklaşık 50 ila 100 kişi ortasında beşerden oluşuyordu. Bu nedenle uzmanlar taarruzda bir topluluğun neredeyse büsbütün yok edildiğini düşünüyor.
İngiltere’de bu çağ Milattan Evvel (M.Ö.) 2500-2000 yılları ortasında başlayıp M.Ö. 800 yılına kadar devam etti. Bu devirde taşın yerini bronzun almasıyla alet ve silah imalinde ve tarımda. yeni usuller keşfedildi.
Araştırmacıların keşfettiği bu akında, kurbanların direnemediği ve muhtemelen hazırlıksız yakalandığı belirlendi.
Kemiklerdeki izler, saldırganların kurbanlarını taş aletlerle kesimlere ayırdığını ve yüksek ihtimalle etlerini yediğini ortaya koyuyor.
Prof. Schulting, “Eğer bu izleri hayvan kemiklerinde görmüş olsaydık, onların kesilip yendiğini düşünürdük” diyor.
Saldırının nedeninin açlık olduğu ihtimali ise zayıf bulunuyor zira kurbanlardan geriye kalan modüller, hayvan kemikleriyle birlikte bulundu. Yani bölgede gereğince besin kaynağı mevcuttu.
Olay, bu çağda cesetlerin parçalanmasına ilişkin birinci örnek olarak kayda geçti.
Bronz Çağı’nın bu evresinde kaynak yetersizliği nedeniyle tansiyonların ortaya çıktığına yönelik delil pek bulunmuyor.
Tüm bunlar, bilim insanlarını, katliamın nedeni olarak bu topluluklar ortasındaki bağlantının bir nedenle çökmüş olmasını düşünmeye yöneltiyor.
Prof. Schulting, “Bu sıradışı bir olay. Bir insanı neredeyse yok etmenin bu tipi, yani kesimlere ayırmak, lakin öfke, kaygı ve hınçla yapılabilecek bir şeye benziyor” yorumunu yaptı.
Bir teoriye nazaran, bu türlü bir katliamın nedeni, kurbanların “daha evvel müthiş bir şey yapmış” olması olabilir. Yani bunun bir “intikam saldırısı” olma ihtimali yüksek.
Çünkü uzmanlar bunun bir bireyin “manyakça” bir hareketi olmadığını, bir topluluğun bu katliamı gerçekleştirmek üzere bir ortaya gelip bu hareketi yaptığını kaydediyor.
Prof. Schulting belki de o periyoda has bir “namus” kültürünün bu hücuma neden olduğunu söylüyor ve ekliyor:
“O devir şayet size yanlış yapıldığını düşünürseniz, bununla ilgili adım atmak sizin sorumluluğunuzdadır. Haliyle mahkemeye gidip diğerinden bir şey yapmasını istemek mümkün değil. Bu hadisede olaylar çığrından çıkmış ve toplumlar ortasındaki istikrar düzenekleri fonksiyonunu yitirmiş olabilir.”
Bu çağda çatışmalar yaşandığına dönük çok fazla bilgi olmadığı ve insanların da kendilerini korumak için kılıç ve gibisi silahlara muhtaçlık duymadığı biliniyor.
Uzmanlar bu keşif öncesinde bu çağda yaklaşık 10 kişinin yırtıcı akınlar sonucu öldürüldüğünü belirlemişti.
Bunun bir seferlik bir taarruz olma ihtimali düşük ve bir ihtimalle artçı taarruzlar da yaşanmış olabilir. Lakin bir noktada topluluklar içindeki “sakinleştirici” sesler baskın gelmiş ve olağanlaşma dürtüsü hakimiyet kurmuş olmalı.
Antiquity isimli akademik mecmuada yayımlanan bu araştırmaya öncelik eden Prof. Schulting, “Bu vaka barbar ve kanlı bir geçmişe sahip olduğumuzun işareti olarak görülmemeli” ihtarını yapıyor.